Yüzme sporu, uluslararası standartlarda boyutu olan (50 metre, 8 kulvar) havuzlarda bedenin kulaç ve ayak hareketlerinden başka bir yardım almadan, her yarışmacının kendi kulvarında, serbest, sırtüstü, kelebek ve kurbağa stillerinin her birinde veya dördü birden karışık olarak, 50, 100, 200, 400, 800, 1500 metrelerde bireysel veya ekip olarak yaptıkları yarışmaya denir.Serbest stil yüzme Serbest yüzme stili, yüzücünün kulaçlarla ve ayak vuruşlarıyla yüzdüğü bir stildir. Ayak vuruşları yüzücüye ancak %10 civarında hız kazandırmakta, büyük hız kulaçlardan alınmaktadır. Yüzülen en hızlı stildir. İsteğe bağlı olarak 3, 5, 6, 9,10 kulaç ile yüzülebilir. Kulaç sıklığıyla beraber vücudun su içerisindeki uyumu da önemlidir. Serbest yüzme suyun üzerine çift kol vuruşuyla, birbirinden farklı şekilde yapılır. Bacak hareketleri devamlıdır. Bu yüzden serbest yüzme en hızlı olanıdır. Genelde 3 kolda bir nefes alınır. Ama isteğe bağlı olarak her kolda bir nefes alınabilir. Nefes, yüzerken başın yana döndürülmesi suretiyle alınır. Serbest stilde kulaç en uzak noktaya uzanarak atılır, parmak uçları havuzun karşı duvarını gösterecek şekilde uzatılır ve kulaç karnın altından çekerek kalçanın sonuna kadar çekilir, sonraki hareketler devamlıdır. Serbest stil, dört müsabaka stili içinde en hızlı olanıdır. Çekiş mekaniği, bir sağ-bir sol kol çekişi ve değişken sayıda yapılabilecek ayak vuruşundan oluşmaktadır. Serbest yüzmeyi anlatmak için bu bölümde aşağıdaki başlıklar kullanılmıştır. 1. Kol çekişi 2. Çekiş şekilleri 3. Ayak vuruşu 4. Kollar ve bacakların zamanlaması 5. Vücut pozisyonu ue nefes alma-verme 6. Kol ve vücut hızı için şekiller 7. Genel hatalar 8. Driller 9. Nefes alma şekilleri Kurbağalama Kurbağalama, yüzücünün ayaklarının ve ellerinin daireler çizerek ilerlediği bir yüzme stilidir. Kurbağalama eller için 3 hareketten oluşur. 1.Yükselme 2.Küçülme 3.Uzanma Ayaklar ise hep daireler çizerek kollara eşlik eder. Bu stilde ayaklar ve kollar yuvarlaklar çizerek öne doğru gitmesidir. Bu stilde dönüşler çift el olmak zorundadır. Sırtüstü yüzme Sırtüstü yüzme, ilk olarak 1912 yılında Stockholm Olimpiyat Oyunları sırasında Amerikalı yüzücü Hebner tarafından yapılmıştır. Yarışı kazandığı için yenilikçi tekniği çok ciddiye alınmıştır. Uzun zaman sırt üstü yüzülmeye devam edildi.Sırt üstü yüzme suyun üzerinde sırt üstü yatarak yapılmaktadır.Eller baş hizasına gelir ve geriye doğru ayaklar yardımıyla ilerlenir.Sırt üstü yüzerken insanın kendisini rahat bırakması gerekir. Sırt üstü yüzenler yüzmeye başlarken ayaklarını ve de ayak parmaklarını suyun altında tutmalıdırlar. Ayrıca isminden de anlaşılabileceği gibi sırtları üzerinde kafaları yukarda yüzmeleri gerekir. Yüzücüler start aldıktan sonra 15 m kadar su altında yüzme hakkına sahiptir. Sırt üstü yüzerken belin dik bir şekilde tutulması , ayak çırpmayı da kolaylaştırır.Parmak uçları gergin bir şekilde ayak çırpmak doğrudur.Kolları geriye doğru atarken avuç içleri dışa dönük olması kolaylık sağlar.Baş geriye atılabileceği gibi , çoğu iyi sırt üstü yüzücünün çenesi vücuduna yani aşağı doğru yüzdüğü görülmüştür. Karışık Yüzme KARIŞIK YÜZME VE BAYRAK YARIŞLARI Karışık yüzme; ferdi karışık ve karışık bayrak olarak 2 çeşittir. Ferdi karışıkta yüzücüler 4 stili sırasıyla kelebek, sırtüstü, kurbağalama ve serbest stil olarak yüzerler. Karışık bayrak yarışlarında ise yüzcüler 4 stili sırasıyla sırtüstü, kurbağalama, kelebek ve serbest stil olarak yüzerler. Her bölüm o stilin kurallarına uygun olarak bitirilir. Bayrak takımları 4 yüzücüden oluşur. Bayrak yarışlarında, bir önceki takım arkadaşının eli duvara (touch ped) değdikten sonra diğer yüzücü çıkış yapar. Aksi halde takım diskalifiye edilir. Bayrak takımında yüzecek yüzücülerin isimleri ve sıraları yarış başlamadan önce belirlenir. Sekreterliğe verilen yüzme listesindeki sırayla yüzülmemesi diskalifiye sebebidir.