Konu: Ben Senin Hayranındım... Ptsi Tem. 12, 2010 11:17 am
Ben Senin Hayranındım...
Ben senin hayranındım Dipdiri bir vücudun Kadife tenin Bebek yüzün Ve hepten zarafetin. Ben sana ilkokuldan beri hayrandım Birinci sınıfından Rahmetli teyzem öğretmenindi senin Misafir geldiğimde sınıfınıza Ödev yapmayanlar cezaya kalktığında Çaresiz gözlerine dikilir dolan gözüm Teyzemse bakar bana affederdi seni Bilirdi çünkü ben sana hayrandım. Gençlik dergilerindeki fıstıklar gibiydin Bir kusur yoktu sende Ya o sesin asil nazik kırılgan Kaçamak seyrederdim seni plajda Yüzerken Ve çıkarken denizden İki elinle sıvazladığın upuzun ipek saçlarını Belirginleşen ürpermiş yuvarlaklarını Voleybol oynayışını seyrederdim plajda Her kolunu kaldırdığında Delirtirdi beni Yanmamış göğüs kenarların İzlerken Denize girişini Yavaş yavaş Saçların uçuşa uçuşa Yol alışını denizin Bacaklarından santim santim Ve ürperişini teninin Ve yükselişini parmak uçlarında Su belini geçince Kendini bırakışını denizin kucağına Hissederdim sanki benmişsin gibi Ben sana hayrandım ilkokuldan beri O şanslı zenginle evlenene kadar Ve ilk gerçekti bu yüzüme vuran Sense benim ilkokul aşkımdın Sense benim ilk koruduğumdun Sen benim ilk yıkılışım oldun Ve benim tanrıya ilk sesiz isyanım İsterdim seninle öğrenmiş olmayı Kadınları evliliği çıkmayı Çok erken evlendin be meleğim Üniversiteye bile gitmeden Ben çabuk gelişmiştim Sense bir yavru tavşan Ben senin hayranındım Ben senin ilkokuldan hayranındım Ben senin onbeş yaşında hayranındım Sen benim onbeş yaşımın hayranlığıydın...